εκτός
«νίκησε
αυτή τη σκιά»
μου είπες
εκείνη τη νεκρή
νύχτα
την επόμενη
δεν σε
βρήκα
βγήκα στο
δρόμο
χλωμός
ναι
έκανε κρύο
«πως
πάει ρε συ;»
με ρώτησε ο
μαγαζάτορας
«καλά
πάει»
απάντησα
τι τυχερός
τα είχα όλα
εκτός από
αγάπη
χιόνι
και όταν με ρωτήσετε
πως περάσαμε τον καιρό
μας
θα σας πω
όπως τούτη τη μέρα:
χιόνισε μετά από πολλά
χρόνια
στη πόλη
και απομείναμε να
κοιτάμε
τους τελευταίους
βιαστικούς ανθρώπους
εγκλωβισμένοι
σ’ ένα παλιό καφενείο
φυσικά
ρε σεις
όλοι εσείς οι αμέριμνοι
πείτε μου
τόσα πολύχρωμα
όνειρα και εκείνα τα
θλιμμένα ποιήματα
που περίμεναν ακίνητα
χρόνια τώρα να
ταξιδέψουν
τι απέγιναν;
και οι μέρες μας
γιατί γίνονται
όλο και πιο
παγωμένες;
τα πρόσωπα τους
γιατί είναι σκυθρωπά
εχθρικά ή
ανέκφραστα;
θα αντικρύσουμε ποτέ
τη γαληνεμένη θάλασσα
με τα φωτεινά μάτια
ενός παιδιού;
και γιατί
άλλο ένα ποίημα να
τελειώνει όπως
όλα τα προηγούμενα
-μ’ ένα δάκρυ-
ε;
καλοκαιρινό
ένα κορίτσι που χορεύει
ένας ποιητής που ξενυχτά
ένα φεγγάρι που σκοτώνει
κι ένας κόσμος που
απομακρύνεται
αυτό είναι όλο κι όλο
_________________________________________________________________________
Το
Τρένο της ποίησης καλωσορίζει τη νέα
ποιητική συλλογή,
«Στα
νερά του τρόμου επιπλέει η αγάπη»∙2013,
του Νίκου Σφαμένου που συνεχίζει να αυτοεκδίδει και να
αυτοδιαθέτει τα ποιήματά του, πράγμα
που υποδηλώνει μια αυθεντικότητα στους
τρόπους του ποιητή, πέρα φυσικά από το
έμφυτο ταλέντο του να βάζει τα μπλουζ
στο χαρτί.
Οι
φωτογραφίες της ανάρτησης προέρχονται
από το νέο βιβλίο, και είναι της Ειρήνης
Γουλοπούλου.
Σχόλια