 |
| Photo link: click here |
Κακή
Φωτιά*
Εγώ
είμ' εδώ ανυπόταχτος και παραστρατισμένος
εγώ
δαγκώνω με θυμό της φτώχειας το ψωμί,
νόθος
της τέχνης είμ' εγώ και της ιδέας διωγμένος
από μιαν
έγνοια ο νους θολός, δαρμένο το κορμί.
Ο λύχνος
μου στης ιερής μελέτης το τραπέζι
σαν ένα
νεκροκάντηλο στα μάτια μου αχνοπαίζει
όλα
πολέμια κρύα βιβλία, κοντύλια και χαρτιά.
Με καίει
κακή φωτιά.
Εμέ η
ζωή μου πλάνεμα και η γέννηση μου λάθος
το λόγο
δεν ορέγομαι, δεν ξέρω το ρυθμό
σέρνουν
εμένα δυο άλογα, τ' αράπικο το πάθος
και τ΄
αφροστάλαχτο όνειρο μπορεί και στο
γκρεμό.
*
από τα Παράκαιρα
(1919)
Κωστής
Παλαμάς
1859-1943
Η μελοποίηση από τα Υπόγεια Ρεύματα:
Σχόλια