Παίξε κι Αποκοιμήσου
Παίξε κι αποκοιμήσου, ωραία δίψα, οι καταπιεστές μας εδώ δεν είναι αυστηροί.
Πρόθυμα
αστειεύονται ή μας κρατούν το μπράτσο.
Για
να διασχίσουν την επισφαλή εποχή.
Το
δίχως άλλο, το δηλητήριο είναι
αδρανοποιημένο εντός τους,
Τόσο
που έχει χαλαρώσει η βαρβαρική τους
διάθεση.
Πώς
όμως μας έχουν κυνηγήσει μέχρι εδώ, δίψα
μου,
Και
μας ανάγκασαν να ζούμε μες στη λιποταξία
της αγάπης μας περικομμένης σε πρόνοια
θανάτου!
Βότανα,
είναι για εσάς; Ή όλα τα φυτά που αγωνίζεστε
κάτω από έναν τοίχο ξηρασίας, είναι για
εσάς; Ή σύννεφα στα ανοιχτά, που παίρνετε
άδεια απ' τη σειρά;
Μέσα
στην απεραντοσύνη, πώς να μαντέψετε;
Πώς
θα γίνει η δουλειά ετούτων των τυράννων
να χαλάσει, ω φίλε μου;
Παίξε
και κοιμήσου, καθώς εγώ μετράω καλά
τις πιθανότητές μας.
Αλλά,
αν μου έρθεις σε βοήθεια, θα 'πρεπε μαζί
με μένα να σε τραβήξω κάτω, και σε κίνδυνο
δε θέλω να σε βάλω.
Λοιπόν,
μένουμε ακόμα... Και ποιός θα το μπορούσε
να μας πει δειλούς;
μετάφραση:
Μαρία Θεοφιλάκου
Joue
et Dors
Volontiers ils plaisantent ou nous tiennent le bras.
Pour traverser la périlleuse saison.
Sans doute, le poison s'est-il assoupi en eux.
Au point de desserrer leur barbare humeur.
Comme ils nous ont pourtant pourchassés jusqu'ici, ma soif,
Et contraints à vivre dans l'abandon de notre amour réduit à une mortelle providence!
Aromates, est-ce pour vous? Ou toutes plantes qui luttez sous un mur de sécheresse, est-ce pour vous? Ou nuages au grand large, prenant congé de la colonne?
Dans l'immense, comment deviner?
Qu'entreprendre pour fausser compagnie à ces tyrans,ô mon amie?
Joue et dors, que je mesure bien nos chances.
Mais, si tu me viens en aide, je devrais t'entraîner avec moi, et je ne veux pas t'exposer.
Alors, restons encore... Et qui pourrait nous dire lâches?
René
Char
1907-1988
Σχόλια