Περιστροφικός
δρόμος
Υπάρχει
ένα τρομερό τεφρό χρώμα σκόνης μέσα στο
χρόνο
Ένας
νότιος άνεμος με δυνατά φτερά
Τα
υπόκωφα αντιλαλήματα του νερού μες στην
αναστραμμένη
εσπέρα
Και
μες στη νύχτα την υγρή που απ' την καμπή
αναβλύζει
Τραχειές
φωνές που παραπονιούνται
Μια
γεύση στάχτης πάνω στη γλώσσα
Ενός
αρμονίου η βουή στα μονοπάτια
Το
πλοίο της καρδιάς που σκαμπανεβάζει
Όλες
της τέχνης οι συμφορές
Όταν
οι φωτιές της ερήμου σβήνουνε μία προς
μία
Όταν
τα μάτια είναι βρεγμένα όπως η χλόη
Όταν
η δροσιά κατεβαίνει ξυπόλυτη πάνω στα
φύλλα
Μόλις
προβάλλει η αυγή
Υπάρχει
κάποιος που αναζητεί
Μια
χαμένη διεύθυνση μες στον κρυμμένο
δρόμο
Τα
ξεσκουριασμένα αστέρια και τα λουλούδια
κουτρουβαλούν
Ανάμεσ'
από τα σπασμένα κλαδιά
Και
το ρυάκι το σκοτεινό σφουγγίζει τα
μαλακά του χείλη
που
μόλις ξεκόλλησαν
'Οταν
το βήμα του οδοιπόρου στου ρολογιού την
πλάκα
που
μετράει
Ρυθμίζει
την κίνηση και ωθεί τον ορίζοντα
Πέρασαν
όλες οι κραυγές οι χρόνοι όλοι συναντιούνται
Κι
εγώ βαδίζω στον ουρανό με τα μάτια μες
στις αχτίδες
Υπάρχει
θόρυβος για το τίποτα κι ονόματα μες
στο
κεφάλι
μου
Πρόσωπα
ζωντανά
Ό,τι
συνέβηκε στον κόσμο
Κι
αυτή η γιορτή
Όπου
έχασα τον καιρό μου
μετάφραση:
Τάκης Βαρβιτσιώτης
Pierre
Reverdy (1889-1960)
Σχόλια