 |
| Father and son - by Jarek Puczel |
Μία Τέχνη
Η τέχνη του να χάνεις
δεν είναι δύσκολο να δαμαστεί·
τόσα πολλά μοιάζουν γεμάτα με την πρόθεση
να 'ναι χαμένα που αν τα χάσεις δεν είναι δα καταστροφή,
Χάσε από κάτι κάθε
μέρα. Αποδέξου την ταραχή
των χαμένων σου κλειδιών, την ώρα την κακώς δαπανημένη.
Η τέχνη του να χάνεις
δεν είναι δύσκολο να δαμαστεί.
Μετά εξασκήσου στο να
χάνεις πιο πολύ, να χάνεις στη στιγμή:
τόπους, και ονόματα,
και πού ήταν που ήθελες
να ταξιδέψεις. Από αυτά
τίποτα δεν θα φέρει την καταστροφή.
Εγώ έχασα το ρολόι της
μητέρας μου. Και κοίτα! το τελευταίο, ή
το προ-τελευταίο
από τρία αγαπημένα σπίτια πάνε.
Η τέχνη του να χάνεις
δεν είναι δύσκολο να δαμαστεί.
Έχασα δύο πόλεις,
υπέροχες κι οι δυο. Και, πιο αχανή,
μερικά βασίλεια που
μου ανήκαν, δυο ποταμούς, μια ήπειρο.
Μου λείπουν, μα και
αυτό δεν ήτανε καταστροφή.
-Ακόμα και να χάσω
εσένα (την κωμική φωνή, ένα νόημα χεριού
που
αγαπώ) ψέματα δεν θα έχω πει. Είναι φανερό ότι
η τέχνη του να χάνεις
δεν είναι τόσο δύσκολο να δαμαστεί
αν και μπορεί να φαίνεται
σαν (Γράψε το!) καταστροφή.
(απόδοση: Μαρία Θεοφιλάκου)
 |
| Projection, by Jarek Puczel |
One Art
The art of losing isn't hard to
master;
so many things seem filled with the intent
to be lost that their loss is no disaster,
Lose something every day. Accept the fluster
of lost door keys, the hour badly spent.
The art of losing isn't hard to master.
Then practice losing farther, losing faster:
places, and names, and where it was you meant
to travel. None of these will bring disaster.
I lost my mother's watch. And look! my last, or
next-to-last, of three beloved houses went.
The art of losing isn't hard to master.
I lost two cities, lovely ones. And, vaster,
some realms I owned, two rivers, a continent.
I miss them, but it wasn't a disaster.
-- Even losing you (the joking voice, a gesture
I love) I shan't have lied. It's evident
the art of losing's not too hard to master
though it may look like (Write it!) a disaster.
so many things seem filled with the intent
to be lost that their loss is no disaster,
Lose something every day. Accept the fluster
of lost door keys, the hour badly spent.
The art of losing isn't hard to master.
Then practice losing farther, losing faster:
places, and names, and where it was you meant
to travel. None of these will bring disaster.
I lost my mother's watch. And look! my last, or
next-to-last, of three beloved houses went.
The art of losing isn't hard to master.
I lost two cities, lovely ones. And, vaster,
some realms I owned, two rivers, a continent.
I miss them, but it wasn't a disaster.
-- Even losing you (the joking voice, a gesture
I love) I shan't have lied. It's evident
the art of losing's not too hard to master
though it may look like (Write it!) a disaster.
Elizabeth Bishop
1911-1979
Σχόλια