στο τελευταίο βαγόνι: Νίκος Εγγονόπουλος

ΣΟΝΕΤΤΟ ΜΑΛΛΟΝ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟ 

                                   Mit der Dummheit kampfen die Götter
                                   selbst vergebens ¬Fr. Schiller

το γυμνασμένο μάτι του τραμπούκου
να διέκρινε άραγε των ροδόδενδρων την αρμονία;
όχι - όχι - μιαν απέραντη ηθικολογία
δε θα βοηθήση να κάνουμε καλλίτερο τον κόσμο

να ελπίζης - να ελπίζης πάντα - πως ανάμεσα εις τους
ανθρώπους
- που τους ρημάζει η τρομερή "ευκολία" -
θα συναντήσης απαλές ψυχές με τρόπους

που τους διέπει καλωσύνη - πόθος ευγένειας - ηρεμία

ίσως όχι πολλές - ίσως νάσ' άτυχος: καμμία -
τότες εσύ προσπάθησε να γενείς καλλίτερος
εις τρόπον ώστε να ερθή κάποια σχετική ισορροπία

άσε τους γύρωθέ σου να βουρλίζωνται πως κάνουν κάτι
συ σκέψου - τώρα πια - με τι γλυκειά γαλήνη
προσμένεις νάρθ' η ώρα να ξαπλώσης στο παρήγορο του
    θάνατου κρεββάτι

  

 
Νίκος Εγγονόπουλος 

(1907 - 1985)