Εξοικειωμένος με τη νύχτα
Υπήρξα ένας εξοικειωμένος με τη νύχτα.
Έχω βαδίσει έξω στη βροχή - και πίσω στη βροχή.
Έχω παρέλθει την απώτατη πόλης αχτίδα.
Έχω κοιτάξει κάτω στο πιο λυπηρό στενό της πολιτείας.
Έχω περάσει απ' τον φρουρό στην βάρδια του
Και έριξα τα μάτια μου, απρόθυμος να εξηγήσω την αιτία.
Έχω ασάλευτος σταθεί και κόπασα τον ήχο των ποδιών
Όταν πολύ μακριά μια διαρρηγμένη οιμωγή
Ήρθε από έναν άλλο δρόμο πάνω απ' τις στέγες των σπιτιών,
Αλλά όχι πίσω για να με καλέσει ή του αντίο να αφήσει τον αχό·
Και ακόμη πιότερο μακριά και υπερκόσμια ψηλά
Ένα ρολόι φεγγοβόλο ενάντια στον ουρανό
Διακήρυξε ότι ο καιρός δεν ήταν εσφαλμένος ούτε σωστός.
Υπήρξα ένας με τη νύχτα γνώριμος.
(μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου)
Acquainted with the night
I have been one acquainted with the night.
I have walked out in rain --and back in rain.
I have outwalked the furthest city light.
I have looked down the saddest city lane.
I have passed by the watchman on his beat
And dropped my eyes, unwilling to explain.
I have stood still and stopped the sound of feet
When far away an interrupted cry
Came over houses from another street,
But not to call me back or say good-bye;
And further still at an unearthly height
One luminary clock against the sky
Proclaimed the time was neither wrong nor right.
I have been one acquainted with the night.
Robert Frost
1874-1963
Σχόλια