Μεσονυχτίων τετράστιχα
Μ' αρέσει να βλέπω το χρυσό φως του σπίρτου
απόκρυφες πτυχές ενός προσώπου
σαν κάτι αθώο που ανακάλυψες
στο σκονισμένο χρονικό της ντροπής.
Πιασμένη μια στιγμή μαγείας και αγάπης
Σ' έναν μικρόκοσμο πάθους ξαφνικού
γνωρίζω αυτή τη νέα γεωγραφία -
μια έρημο που ποτέ δε θα μπορούσα να δαμάσω.
Την βροχή ακούγοντας να πέφτει στη γωνία
ενός ονείρου νιώθουμε την πραγματικότητα,
και γνωρίζουμε το σπίρτο πριν σβήσει
την εφήμερη αιωνιότητα.
Ντενίς Λέβερτοφ
(Μετάφραση Γιάννη Λειβαδά)
Σχόλια