 |
| Impressions of Budapest, photo by Anders Jorgensen | Flickr |
Πρέπει κανείς να 'χει το πνεύμα του χειμώνα
Για να κοιτάξει τον παγετό και τα κλαδιά
Των πεύκων που έχουν κρούστα από χιόνι·
Και να 'χει υποστεί το κρύο για πολύ καιρό
Ώστε να δει τους κέδρους φορτωμένους πάγο,
Τα έλατα τραχιά στη μακρινή λάμψη
Του Γεναριάτικου ήλιου· και να μην θυμηθεί
Καμία δυστυχία στον ήχο του αέρα,
Στον ήχο των λειψών φύλλων,
Που είναι ο ήχος της γης
Γεμάτης με τον ίδιο αέρα
Φυσώντας στο ίδιο άδειο μέρος
Για τον ακροατή, που ακροάζεται στο χιόνι,
Και, τίποτα ο ίδιος, βλέπει μπροστά του
Τίποτα που δεν είναι εκεί και το τίποτα που είναι.
The Snow Man
One must have a mind of winter
To regard the frost and the boughs
Of the pine-trees crusted with snow;
And have been cold a long time
To behold the junipers shagged with ice,
The spruces rough in the distant glitter
Of the January sun; and not to think
Of any misery in the sound of the wind,
In the sound of a few leaves,
Which is the sound of the land
Full of the same wind
That is blowing in the same bare place
For the listener, who listens in the snow,
And, nothing himself, beholds
Nothing that is not there and the nothing that is.
Wallace Stevens
Σχόλια