Kenneth Patchen | 3 ποιήματα σε πρόζα




Eνθουσιασμένος  με το  Μπλερόζ

Λουλούδια! Φίλε μου, ενθουσιάσου με ό,τι σου αρέσει· αλλά με  
κάτι.

Ενθουσιάσου με κάτι. Χτες για μένα ήταν το να παρακολουθώ 
ήλιο πάνω σε πέτρες· υγρές πέτρες.

Πέρασα το πρωινό χαμένος στο θαύμα αυτού του πράγματος. Μια ευχαρίστηση στο 
μέγεθος θεού.

Οι θεοί ποτέ δεν είδαν κάτι μαγευτικότερο απ’ αυτό. Πανέμορφο! 
Ο ήλιος πάνω σε υγρές πέτρες.

Μα σήμερα αυτό που με ενθουσιάζει είναι να συλλογίζομαι μπλερόζ λουλούδια! Όχι
ότι έχω δει κανένα . . .

Για την ακρίβεια δεν υπάρχει κανενός είδους λουλούδι μες στο σπίτι—μονάχα στο 
μυαλό μου.

Όμως, φίλε μου, ω φίλε μου! Τι καταπληκτικά μπλερόζ λουλούδια! 
Ενθουσιάσου με τα μπλερόζ λουλούδια μου!


 μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου



 
Από Λίγα Έχει ο Μπαξές

Νόμιζαν πολύ λίγα για τέτοια γεγονότα—Άλογα αναδυόμενα απ’ το 
νερό, τα εβένινα μαλλιά των έφιππων ωραία στο σεληνόφωτο  . . .

Όπου τη μια στιγμή δεν το μπορούσες να δεις τίποτα εκτός απ’ το ειρηνικό 
ασήμισμα του νερού—Μεγάλα ξανθά άλογα αναδυόμενα αργά στον ουρανό, 
τα εβένινα και τα ωραία μαλλιά των έφιππων να φτιάχνουν μονοπάτι προς τα κάτω  . . . 
κάτω  . . .

Τα εβένινα και τα ωραία μαλλιά να φτιάχνουν μονοπάτι προς τα κάτω μέσα απ’ 
το σεληνόφωτο—Όχι, πολύ λίγα νόμιζαν για τέτοια πράγματα.

Τη μια στιγμή μπορούσες να δεις μόνο το νερό . . .

Μετά μεγάλα ξανθά άλογα σαν από πάγο θ’ άρχιζαν ν’ αναδύονται αργά στον 
ουρανό . . . Και τα εβένινα και τα ωραία μαλλιά των κοριτσιών έφιππων 
θα ‘φτιαχναν μονοπάτι προς τα κάτω μέσα απ’ το σεληνόφωτο—Όμως, αλήθεια, 
νόμιζαν πολύ λίγα για πράγματα γενικώς αυτού του είδους.   


μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου



Όχι Πολλά Βασίλεια Απομένουν

Γράφω τα χείλη του φεγγαριού πάνω στους ώμους της. Σ’ έναν ναό αργυρής
απομακρυνοσύνης την φρουρώ ν’ αναπαυτεί.

Για κρεβάτι της γράφω μια ακινησία πάνω απ’ όλους τους κύκνους του πλανήτη.
Με την πρωινή άχνα της λεοπάρδαλης του χιονιού την σκεπάζω ενάντια 
σε κάθε πόνο.

Με το στυλό των ποταμών και των βουνοκορφών φυλάω στο μαξιλάρι της τραγούδια.

Πάνω στα μαλλιά της γράφω την όψη των ουρανών τα ξημερώματα.

—Μακριά απ’ το βασίλειο αυτό, από αυτό το τελευταίο ακηλίδωτο μέρος, γράφω
πολιτισμούς, κυβερνήσεις, και όλα τα λοιπά παντέρημα από πνεύμα και στρα-
τιωτικά ιδρύματα. Ω ψυχροί όμορφοι ανθοί, τα χείλη του φεγγαριού 
προχωρώντας στους ώμους της επάνω  . .  . Κάντε πίσω! Κάντε πίσω!


μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου


*πηγή πρωτοτύπων:  The Collected Poems of Kenneth Patchen
New Directions, 1968




    Kenneth Patchen
    1911-1972



Σχόλια