 |
| photo link |
στα μπακαλικάκια
εκεί που οι μπεκρήδες τραγουδούν
***
Ήρθα στο ξενυχτάδικο
μόνο για ένα ποτό
και για ν' ακούσω τραγούδια
δε γυρεύω γυναικεία συντροφιά
έχω προχωρημένη μοναξιά
***
Μεράκλωσα με το τραγούδι
που έλεγε για κλειδαριές
και για καρδιές
(του 'χε πέσει το κλειδί στο πηγάδι
πώς θα ξεκλείδωνε την καρδιά
της;)
Αν θελήσει η καρδιά
λυγίζει η κλειδαριά
δε χρειάζονται βουτιές
***
Γεμάτος μοναξιά καπνίζω
μπροστά στα καπνοχώραφα
χωρίς να νοιάζομαι για τους
χωριάτες
που με κόπο μαζεύουν τα καπνά
***
Ένα τηλεφωνικό καλώδιο
ριγμένο στο χωράφι
μεταφέρει κρυφές συνομιλίες
αν κοπεί τα μυστικά
θα ξεχυθούν στα χόρτα
και θα πρασινίσουν
Ένα άλλο θαμμένο
σε βαθύ χαντάκι
όταν κάποιος ποντικός
μασάει το σύρμα
τα λόγια που ξεφεύγουν
πνίγονται στο στόμα του
***
Η ΓΙΑΛΑΝΤΡΑ
Καλύτερα περνούσε
φυλακισμένη στο χωριό
σε ευρύχωρο κλουβί
κελαηδούσε πιο άνετα
έβλεπε μακριά πρασινάδες
τώρα στην Αθήνα
το πολύ πολύ ν' ακούσει το
κελάηδισμα
μιας άλλης γιαλάντρας
φυλακισμένη κι αυτή
σε μακρινό μπαλκόνι
***
Γιατί κατηγορείτε τον αλήτη
που κατουρά στο ντουβαράκι
κοντά στην είσοδο του Υπουργείου;
Ο προστάτης του τον βασανίζει
κι εσείς με τόσους προστάτες
βουλευτές, μπαρμπάδες
που σας διορίζουν σε γραφεία
με καμπινέδες καθαρούς
τα βάζετε με ένα φουκαρά
***
Βάδιζε μες στην Αθήνα
και γράφε ποιήματα
για σκονισμένα παπούτσια
Κώστας Ριτσώνης
1946-2015
*από
τη συλλογή «Η βραχνή φωνή»
[ποιήματα
1969-2001],
ποιήματα
των φίλων, 2003
Σχόλια