από τα μεγάφωνα του Τρένου: Γιοβάννα (επιλεγμένα ποιήματα)



Ο  ίσκιος μου προπορεύεται.
Πίσω μου
ο ήλιος
σπρώχνει.

~·~

«Ποτέ, κανείς!» ακούστηκε.
Βιαστικά έκλεισα τα μεγάλα παράθυρα
και άνοιξα ένα μικρό
κατάσαρκα
στον ήλιο.

~·~

Σαν σταλίδα.
Σαν υγρή από φλοίσβο λέξη.

Έλα.

~·~

Τη νύχτα
τρένα ξεκολλάνε από τους τοίχους.
Τρέχουν,
διασταυρώνονται στο δίκτυο,
εκείνο το όρθιο
με τα μέλη ανοιχτά
σε αφίσα ανατομίας.
Παράθυρα – αστραπές
ράγες – μουσική.
Στα τζάμια
πολύχρωμες σκιές που
για ένα «μήπως»
ταξιδεύουν.

Ανατολή – Δύση
Βορρά – Νότο
στο κάπου
του ορίζοντα.

*από την ποιητική συλλογή «ΚΑΤΑΣΑΡΚΑ»

(Εκδόσεις Κέδρος, 2008, σε σχέδια του Δημήτρη Μυταρά)
Ολόκληρη η συλλογή είναι διαθέσιμη δωρεάν για ανάγνωση εδώ

Photo link

Άπλυτα μαλλιά

Άπλυτα μαλλιά.
Σκυμμένο πρόσωπο,
σκισμένο τζιν.
Μπλουζάκι αβάφτιστο.
Κότες, σκυλιά,
ένα άλογο, ένα κάρο, μια αγελάδα
κι ο ήλιος να στρατεύει μια κιθάρα
με νύχια βρώμικα και νότες
της αντίστασης.
Μουτρωμένες στην άκρη οι λύπες.
Ενώ η ζωή,
άγρια και ιερή,
έστρωνε
όπως πάντα δρόμους.
Η δουλειά της.
Σωρό τα τσορομπίλια γύρω
έξι εφτά χρονών –
έτρεχαν και πηδούσαν
με το στόμα ανοιχτό
να χάψουνε τις νότες.
Καμιά δε γλίτωσε.


Κι εσύ;
Τι στέκεσαι με τα χέρια κρεμαστά;
Πιάσε μια,
να 'χεις για το ταξίδι.

*από την ποιητική συλλογή «ΑΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ»

(Εκδόσεις Κέδρος, 2016)
Ολόκληρη η συλλογή είναι διαθέσιμη δωρεάν για ανάγνωση εδώ

και για ακρόαση, σε απαγγελία της ποιήτριας και σύνθεση-συνοδεία του Γιώργου Καγιαλίκου εδώ

















Το 21ο βιβλίο της Γιοβάννας κυκλοφόρησε το 2018 από τις Εκδόσεις Βακχικόν, με τίτλο “ΟΝΕΙΡΟ ΕΙΔΑ” . Όπως μεταφέρει η ποιήτρια, πρόκειται για «ένα ιστορικό ποίημα με τα λόγια της Ποίησης. Αγγίζει το σημερινό γίγνεσθαι, και με αντίστροφη της Ελλάδας ιστορική ροή καταλήγει στην αρχαία Ελλάδα, και μεταπηδάει στην Ελλάδα του σήμερα, Το τέλος του είναι η Ελλάδα που θα ευχόμουν εγώ να είναι.»


Το « Όνειρο Είδα» διαβάζεται κατά προτίμηση ολόκληρο (διαθέσιμο δωρεάν εδώ, ενώ ακρόασή του είναι επίσης διαθέσιμη δωρεάν σε απαγγελία της ίδιας και σύνθεση-συνοδεία της Άννας Στερεοπούλου, εδώ).





Σχόλια