 |
Girl in blue, by Jarek Puczel |
Από μία βάρκα σε μια λίμνη όπου ο ήλιος
έχει σηκωθεί είμαστε παρατηρητές.
Να κολυμπάμε άσκοπα είναι πολυτέλεια
το ίδιο όπως το να περπατάμε
μεγαλόφωνα προς την πηγή ενός ρηχού
ρέματος.
Όπως σκύβουμε πάνω από το βαθύ
πηγάδι, ψιθυρίζουμε.
Τους φίλους στα σπίτια τούς έλκει ο ένας
ζεστός αέρας·
Τους ξένους που συναντιούνται σε αμμουδιές τούς έλκει η μία
υγρή θάλασσα.
Πώς θα ήταν να είμαστε νερό, ένα
σώμα από νερό
(νερό τι είναι είναι άλλο μυστήριο) (Είμαστε
νερό διαιρεμένο.) Θα ήταν ένας εαυτός
χωρίς τοίχους,
με επιφανειακή τάση, ειδική βαρύτητα
μια τοπική
ανταλλαγή ανάμεσα σε βράχο και σε
σύννεφο από πτώση και ανύψωση,
ανύψωση για να πέσουμε, πτώση για να
υψωθούμε.
Μαρί Πόνσοτ
(μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου)
Σχόλια