στο ξεκίνημα της άνοιξης: Emilia Phillips (Pathetic Fallacy)



Pau Quintana Jornet and Skount collaboration in Amsterdam. “Spring Offering”. Detail. (photo © Skount)




Συναισθηματική πλάνη

κορόιδο όπως είμαι η άνοιξη
              με κάνει να θέλω να ξαναδιαβάσω του Βιργιλίου

τα Γεωργικά ενώ τρώω cacio
              e pepe με φρέσκιων φασολιών

μπιζέλια αυτό το πρωί την ώρα του καφέ
              είδα ένα βίντεο με σπανάκι

φύλλα ξεπλυμένα από την κυτταρική τους
              πληροφορία και λουσμένα σε βλαστο-

κύτταρα μέχρι που έγιναν καρδιές-
              μινιατούρες αγγειακές ελπίδες ικανές

να θέλουν να κυλιστούν από έναν λόφο
              τριφυλλιού  σε κρύα κουταλιά παγωτού

χρυσάνθεμο ή να σταματούν όποτε
              τα τηλέφωνά τους αυτόματα διορθώνουν το gps

σε god το υπερβατικό είναι μια αναβολή
              της δυσπιστίας η γη έγινε

συναισθηματική τόσο αργά μες στο παιχνίδι
              με τις μυρωδιές της από βενζίνη

δενδρολίβανο και καπνό ξύλου το Rorschach
              της λεύκης στα μάτια μου στο στόμα

στον λαιμό ο συνεχής
              τσακωμός μεταξύ εαυτού

και ταυτότητας η αποδοχή
              της καταιγίδας του ουρλιαχτού

του αέρα εύχομαι να μπορούσα να ουρλιάξω
              σε κάποιου άλλου τη βροχή

μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου


street art in Athens



the sap that I am springtime
               makes me want to reread Virgil’s

Georgics while eating cacio
              e pepe with fresh-shelled

peas this morning over coffee I
              watched a video of spinach

leaves washed of their cellular
              information and bathed in stem

cells until they became miniature
              hearts vascular hopes capable

of want to roll down a hill
              of clover to cold-spoon chrysanthemum

gelato or to stop whenever
              their phones autocorrect gps

to god the sublime is a suspension
              of disbelief the earth has gotten

sentimental this late in the game
              with its smells of gasoline

rosemary and woodsmoke the Rorschach
              of vitiligo on my eyes mouth

and throat the ongoing
              argument between self

and selfhood the recognition
              of the storm the howling

wind I wish I could scream
              into someone else’s rain














Σχόλια