στο τελευταίο βαγόνι σιωπώντας: Ρογήρος Δέξτερ (Memoria et Nihil)

Chihuaha, Cuervo Casas Grandes, Mennonites (Mexico 1992), by Larry Towell - Magnum Photos


Memoria et Nihil







Μια άσχημη μέρα

Θα ξαναβρώ την ομορφιά σε μια λέξη

Που θα είναι ίδια η γαλήνη

Τού να ξέρεις ότι δεν υπάρχεις στο μέλλον

Καμιά ιστορία δε σε αναγνωρίζει

Κανένα χρονικό ηρώων δε σε περιέχει

Δε σε θυμούνται οι άνθρωποι και οι βάρδοι

 Ή οι ραψωδοί δε μνημονεύουν

Το αθόρυβο πέρασμά σου από τα γεγονότα θα τη

Βρω αυτή τη λέξη

Φωνάζοντας στα βουνά τ' όνομά της

Πάνω απ' τους καταρράχτες από κρύσταλλο

Και τα σύννεφα θα δείξουν πρόσωπο

Σαν ένα μέρος της φωνής της

Χαμένο σε αρχαία δάση όπου όλοι

Και προπάντων οι άγουροι της νιότης

Συνηθίζουν να σωπαίνουν

Στα χείλη βάζοντας το δάχτυλο

Όπως όταν περνούν οι Νύμφες

Κόρες ντυμένες στα χρώματα του φεγγαριού

Κόρες μοιράζοντας σαγήνη

Παίζοντας με τις όμορφες λέξεις

Που βαστούν γλυκά τις νύχτες και τα μεσημέρια

Σαν το φιλί μέσα στο στόμα τους



Ρογήρος Δέξτερ




Σχόλια