 |
| Ferdinando Scianna - Child jumping in Piazza Adrice, Sicily, 1962 (Magnum Photos) |
Αγόρι σπάζοντας τζάμι
Στον Marc Crawford
Του οποίου το έργο
Που
το σπασμένο του παράθυρο είναι κραυγή τέχνης
(επιτυχία,
που κλείνει το μάτι εννοώντας το
σαν
την κομψότητα, σαν μία πίστη προδοτική)
είναι
ωμό: είναι ηχητικό: είναι παλιάς κοπής πρεμιέρα.
Το
όμορφο ψεγάδι μας και τρομερό στολίδι.
Το
βάρβαρο και μεταλλικό αντράκι μας.
«Θα
δημιουργήσω! Αν όχι μία νότα, μία τρύπα.
Αν
όχι ένα μουσικό άνοιγμα, ένα μαγάρισμα.»
Γεμάτο
από πιπέρι και φως
και
Αλάτι και νύχτα και φορτία.
«Μην
κατεβείτε τη σανίδα
αν
δείτε ότι δεν επεκτείνεται.
Καθένας
στη λύπη του, καθένας στη
μοναξιά
του και τη νευρική εκδίκηση.
Κανένας
δεν ήξερε πού ήμουν και τώρα δεν είμαι πια εκεί.»
Κοινή
λογική έχει μονάχα σε μία κούπα τσάι.
Η
μουσική ‘ναι στους ελάσσονες.
Του
κάθε ενός άλλου
τού
κάνει διαφορετικό καιρό.
«Ήσουνα
εσύ, ήσουνα εσύ που πέταξες το όνομά μου!
Κι
αυτό είναι όλο που έχω για τον εαυτό μου.»
Που
δεν έχει Κογκρέσο, αστακό, αγάπη, λούαου*,
τη
βασιλική σουίτα, το Άγαλμα Ελευθερίας,
τρέχει. Ένα κράμα τσαπατσούλικο.
Ένα λάθος.
Ένας
γκρεμός.
Ένας ύμνος,
μια παγίδα, κ’ ένας έξοχος ήλιος.
_________________
* luau: παραδοσιακή γιορτή της Χαβάης
μετάφραση:
Μαρία Θεοφιλάκου
Boy Breaking
Glass
To Marc Crawford
from whom the commission
from whom the commission
Whose broken window is a cry
of art
(success, that winks aware
as elegance, as a treasonable
faith)
is raw: is sonic: is old-eyed
première.
Our beautiful flaw and
terrible ornament.
Our barbarous and metal little
man.
“I shall create! If not a
note, a hole.
If not an overture, a
desecration.”
Full of pepper and light
and Salt and night and
cargoes.
“Don’t go down the plank
if you see there’s no
extension.
Each to his grief, each to
his loneliness and fidgety
revenge.
Nobody knew where I was and
now I am no longer there.”
The only sanity is a cup of
tea.
The music is in minors.
Each one other
is having different weather.
“It was you, it was you who
threw away my name!
And this is everything I have
for me.”
Who has not Congress, lobster,
love, luau,
the Regency Room, the Statue
of Liberty,
runs. A sloppy amalgamation.
A mistake.
A cliff.
A hymn, a snare, and an
exceeding sun.
*από τη συλλογή: Blacks
(Third World Press, 1987)
Gwendolyn Brooks
1917-2000
Σχόλια