στην αποβάθρα του Τρένου: Βάννα Πασούλη


http://www.moscowbooks.ru/book.asp?id=592664&v=1

«Ἡ ὀμορφιά θά σώσει τόν κόσμο»
                                                Φ. Ντοστογιέφσκι



Τήν ὀμορφιά τοῦ κόσμου
καλέ μου Φιοντόρ,
τήν ἀντιμάχεται ἀκατάπαυστα
ἡ πραγματικότητα.
Πράγμα ἀντίξοο τό δημιούργημα αὐτό
πού τελικά εὐφημισμός λογιέται μόνο.

Ἄς ἀρκεστοῦμε
στή θέα μιᾶς χελιδονοφωλιᾶς
πού χτίστηκε πάνω στήν τέντα
καί στῶν παιδιῶν πού μέ σχισμένα γόνατα
μαθαίνουνε ποδόσφαιρο
κρατώντας μιά μπάλα ἥλιο
κάτω ἀπ’ τή μασχάλη.

Τρέχουνε νά γευτοῦνε τόν ἀγώνα.

Δέν ξέρουν, τ’ ἄμυαλα,
τί ἀγώνας εἶναι τούτη ἡ ζωή
τί ἀγωνία τερματοφύλακα πρίν ἀπ’ τό τέρμα
τήν κατατρύχει
σέ ὅλη τήν πορεία της.


http://www.moscowbooks.ru/book.asp?id=592664&v=1

 
ΕΝ ΤΗ ΡΥΜΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ


Χύθηκε Χρόνος Ἄχρονος
καί ἐν ριπῇ ἀγάπης
ἐνεφύσησε ζωήν.
Πότε συμβαίνουν ὅλα;
Συν-βαίνουν ὅλα.

Ὁ κάθε χτύπος στό ρολόϊ μου
καί μιά καμπάνα πένθιμη
γιά τήν καταραμένη πτώση-γενική
Τῆς φύσης , Τοῦ ἀνθρώπου καί Τοῦ χρόνου
πού τρώγεται καί τρώει-τό σαράκι τοῦ χρόνου
σκοτώνει καί σκοτώνεται.

Σκοτώνω τήν ὥρα μου, σκοτώνω τόν χρόνο
νεκρός κεῖται ὁ χρόνος
ὀσμή νεκροταφείου στά ὡρολογοποιεῖα
περιδινεῖς οἱ λεπτοδεῖκτες νά χτυποῦν
τήν ἀγωνία τῆς ἀπώλειας, τήν ἀγωνία τοῦ θανάτου
λεπτό λεπτό σφυρηλατεῖται ἡ αἰωνιότητα
στάζει ὁ μόχθος τοῦ Καιροῦ
ὡς θρόμβοι αἵματος στόν ρόγχο τῆς Στιγμῆς.

Καί ἐν τῇ ρύμῃ τοῦ χρόνου,
χρῶμαι τῷ χρόνω, ὁ χρόνος εἶναι χρῆμα.

Λοιπόν, πλούσιος νεκρός ὁ χρόνος.

Γι’αὐτό φείδου, φείδου τοῦ χρόνου
φείδομαι, εἶμαι φειδωλός,
χρόνια συνήθεια ἡ φειδώ τοῦ χρόνου
ἐν τούτοις, δέν τοῦ παίρνεις οὔτε κοκκαλάκι.
Μακρύς μακρύς καλόγερος
καί κόκκαλα δέν ἔχει.

Χρόνος καπνός
Χρόνια καπνός
Ζωή καπνός

καί χρόνιο τό θανατικό.
Νόμος σοῦ λένε τῆς ζωῆς, ἐνῶ μιλοῦν γιά θάνατο.

Τόμους κατάπιαν τά ἀδηφάγα χρονικά
τά χρονικά τοῦ χρόνου
νά ὑπερβοῦν τόν ἀνυπέρβλητο.

Ἄ! αἰωνιότητα,
πικρή ὀσμή τῆς ἀκαταληψίας!

ΒΑΝΝΑ Γ. ΠΑΣΟΥΛΗ

_______________________________________________________________________________
 To Tρένο της ποίησης σφυρίζει: 
«Μέρες του Νόστου» είναι ο τίτλος ποιητικής συλλογής της Βάννας Γ. Πασούλη (Εκδ. Ηριδανός, 2008), που λάβαμε στο Τρένο. Ποίηματα σε θεματικές ενότητες, που γυρνούν γύρω από το πρόβλημα του χρόνου και της ζωής, εναλλάσσοντας διάθεση και γλώσσα ακόμα και μέσα σε μία μονή σελίδα.
_______________________________________________________________________________
Η ποιήτρια σπούδασε Νομικά και Βυζαντινή και Νεοελληνική Φιλολογία στην Αθήνα. Μετά τις μεταπτυχιακές της σπουδές στη Γλωσσολογία, δίδαξε στο Διδασκαλείο  της Φιλοσοφικής Σχολής την Ελληνική γλώσσα σε ξένους φοιτητές. Ποιήματα και διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά "Ευθύνη", "Μανδραγόρας", "΄Ινδικτος" , "Νέα Ευθύνη", 'Κοράλλι", στο ηλεκτρονικό περιοδικό "Βακχικόν" καθώς και στα Ελληνογερμανικά περιοδικά "Γραφή" και ""Ερμής". Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή ¨Μέρες του νόστου" από τις εκδόσεις Ἡριδανός. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά. Ζει στην Αθήνα και διδάσκει στη Μέση Εκπαίδευση.


Σχόλια