καπνός από το φουγάρο του τρένου: Κωστής Παλαμάς

Photo link: click here

                       Κακή Φωτιά*                           


Εγώ είμ' εδώ ανυπόταχτος και παραστρατισμένος
εγώ δαγκώνω με θυμό της φτώχειας το ψωμί,
νόθος της τέχνης είμ' εγώ και της ιδέας διωγμένος
από μιαν έγνοια ο νους θολός, δαρμένο το κορμί.

Ο λύχνος μου στης ιερής μελέτης το τραπέζι
σαν ένα νεκροκάντηλο στα μάτια μου αχνοπαίζει
όλα πολέμια κρύα βιβλία, κοντύλια και χαρτιά.
Με καίει κακή φωτιά.

Εμέ η ζωή μου πλάνεμα και η γέννηση μου λάθος
το λόγο δεν ορέγομαι, δεν ξέρω το ρυθμό
σέρνουν εμένα δυο άλογα, τ' αράπικο το πάθος
και τ΄ αφροστάλαχτο όνειρο μπορεί και στο γκρεμό.


* από τα Παράκαιρα (1919)


Κωστής Παλαμάς

1859-1943





Η μελοποίηση από τα Υπόγεια Ρεύματα: 






Σχόλια