στο τελευταίο βαγόνι: Sara Teasdale




Όχι δική σου

Είμαι όχι δική σου, όχι μέσα σου χαμένη,            
Όχι χαμένη, κι ας το επιθυμώ να είμαι                
Χαμένη όσο ένα κερί αναμμένο μεσημέρι,           
Χαμένη όσο στη θάλασσα μία νιφάδα χιόνι.       
                                                                                     

Εσύ με αγαπάς, κι εγώ σε βρίσκω ακόμη             
Πνεύμα όμορφο και φωτεινό,                                 
Ωστόσο εγώ είμαι εγώ, επιθυμώντας να 'μαι      
Χαμένη όσο ένα φως είναι χαμένο μες στο φως. 
                                                                                     
Ω βύθισέ με βαθιά μέσα σ' αγάπη - σβήσε           
Τις απολήξεις μου,κουφή άφησέ με και τυφλή,   
Σαρωμένη από τη θύελλα της αγάπης σου,        
Ένα δαδί μες στου αγέρα την ορμή.                     


[απόδοση: Μαρία Θεοφιλάκου]




Ι Am Not Yours

I am not yours, not lost in you,            
Not lost, although I long to be              
Lost as a candle lit at noon,                  
Lost as a snowflake in the sea.             
                                                                  
You love me, and I find you still           
A spirit beautiful and bright,                 
Yet I am I, who long to be                     
Lost as a light is lost in light.                 
                                                                  
Oh plunge me deep in love - put out   
My senses, leave me deaf and blind,   
Swept by the tempest of your love,     
A taper in a rushing wind.                     








Sara Teasdale
(1884 – 1933)



Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Απόδοση σε μια άλλη γλώσσα, είναι ΑΝΠΟΤΡΕΠΤΑ μια καινούργια δημιουργία: εδω πολύ αδρή, καίρια, όπως πάντα Μαρία.
Ευχαριστούμε.....
Νικος
Ο χρήστης puck on a midsummernight είπε…
Εγώ ευχαριστώ Νίκο. Να είσαι καλά!