στο τελευταίο βαγόνι: Lawrence Ferlinghetti


Ο κόσμος είναι ωραίο μέρος για να γεννηθείτε




Ο κόσμος είναι ωραίο μέρος
για να γεννηθείτε
αν δεν σας νοιάζει που η ευτυχία
δεν είναι πάντα
και τόσο διασκεδαστική
αν δεν σας νοιάζει μια δόση κόλασης
που και που
όταν όλα πάνε καλά
γιατί ακόμα και στον παράδεισο
δεν τραγουδούν
όλη την ώρα

Ο κόσμος είναι ωραίο μέρος

για να γεννηθείτε
αν δεν σας νοιάζει που μερικοί άνθρωποι πεθαίνουν
όλη την ώρα
ή έστω απλώς λιμοκτονούν
κάποιες ώρες
στο κάτω κάτω δεν πειράζει
αφού δεν είστε εσείς

Α, ο κόσμος είναι ωραίο μέρος

για να γεννηθείτε
αν δεν σας πολυνοιάζουν
λίγα ψόφια μυαλά
στις ψηλότερες θέσεις
ή μια δυο βόμβες
που και που
στα ανεστραμμένα σας πρόσωπα
ή άλλες τέτοιες απρέπειες
απ' τις οποίες μαστίζεται η κοινωνία μας
με τους διακεκριμένους άνδρες της
και τους κληρικούς της
και τους λοιπούς αστυφύλακες
και τις διάφορες φυλετικές διακρίσεις της
και τις κοινοβουλευτικές ανακρίσεις της
και τις άλλες δυσκοιλιότητες
που η τρελή μας σάρκα
θα κληρονομήσει

Ναι ο κόσμος είναι το καλύτερο μέρος

για ένα σωρό πράγματα όπως το να κάνεις κουταμάρες
και να κάνεις έρωτα
και να είσαι λυπημένος
και να τραγουδάς φτηνά τραγούδια και να έχεις εμπνεύσεις




μετάφραση: Ρούμπη Θεοφανοπούλου



  

Λόρενς Φερλινγκέτι











________________________________
Ο Λόρενς Φερλινγκέτι είναι πεπεισμένος ότι η κληρονομιά της γενιάς του παραμένει ζωντανή: «Αργά ή γρήγορα θα προκύψει κάποιο αντίστοιχο ρεύμα. Οταν μπουχτίσει η νεολαία από τον υλιστικό, μιλιταριστικό, τεχνοκρατικό μας κόσμο, θα βρει τρόπο για να επαναστατήσει. Δεν βλέπετε τι αηδιαστικά πράγματα συμβαίνουν; Τι αλαζονική στάση κράτησαν οι ΗΠΑ στο Κόσοβο; Πόσο απειλητική είναι η μονοκρατορία τους;»

«Η Αμερική είναι η μοναδική ίσως χώρα στον κόσμο που επιτρέπει στους ποιητές της να κερδίζουν το ψωμί τους μέσω της ακαδημαϊκής καριέρας. Ομως εγώ παραείμαι εγωιστής για κάτι τέτοιο. Δεν θέλησα να παραχωρήσω ποτέ την ελευθερία μου. Ο ποιητής οφείλει να 'ναι αδέσμευτος, ακτιβιστής, ν' ασκεί κριτική».

Μια αντίστοιχη ελευθερία, άλλωστε, διεκδικεί και για τον City Lights, τον οίκο που δημιούργησε μαζί με το ομώνυμο βιβλιοπωλείο, και ο οποίος εξακολουθεί να λειτουργεί αυτόνομα στη Δυτική Ακτή. Στην εποχή των «εκδοτών χωρίς εκδόσεις», όπως τη χαρακτήρισε εύστοχα ο Αντρέ Σίφριν, ο Φερλινγκέτι στέκεται μακριά από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και ως βιβλιοπώλης αρνείται κάθε πρόταση για φραντσάιζινγκ. «Το να εκδίδεις βιβλία δεν είναι μέσον πλουτισμού, είναι ένας τρόπος ζωής» λέει, και το εννοεί.

ART & ΘΕΑΜΑΤΑ - 01/04/2001

Σχόλια