στο τελευταίο βαγόνι: Πωλ Ελυάρ







Εποχές 







Ι

Το κέντρο του κόσμου είναι παντού και μέσα μας

Ένας δρόμος προσφέρθηκε στο φως
Πού ήταν και από ποιό βάρος 
Μέσα στο επικλητικό φως
Του χειμώνα γεννημένο από τον παραμικρό έρωτα

Του χειμώνα ένα παιδί του τίποτα
Μαζί με την ακολουθία του από κουρέλια
Μαζί με τη συνοδεία του από φόβους 
Και πόδια παγωμένα πάνω σε τάφους

Μες στην απαλή έρημο του δρόμου


II

Το κέντρο του κόσμου είναι παντού και μέσα μας
Ξάφνου η καλοδεχούμενη γη
Γίνηκε ένα τυχαίο ρόδο
Ορατό με καθρέφτες ξανθούς
Που όλα τραγουδούσαν με ρόδο ανοιχτό

Με πράσινο φύλλου και λευκό μετάλλου
Που κολλούσαν από μεθύσι και από ζέστη
Κι όμως ναι χρυσός για να γεννηθεί στο έδαφος
Κάτω από τη συνθλιπτική μυρμηγκιά

Κάτω από τη ζωή την εξουθενωτική και την καλή.



μετάφραση: Ελένη Κόλλια
από το βιβλίο «Τελευταία ποιήματα του Έρωτα»
(Εκδ. Ηριδανός)





Πωλ Ελυάρ
  (1895-1952)

Σχόλια