ΠΕΡΑΣ(ΜΑ)
" Ιδού η κίχλη η σοφή· το ίδιο το κελάηδημα δις και εκ νέου άδει,
Μη και θεωρήσετε πως δεν ξανασυλλάβει
Την πρώτη εκείνη υπέροχη ανέμελη σαγήνη! "
ROBERT BROWNING
Ξυπνώ μια ώρα σκοτεινή εκτός χρόνου, πηγαίνω στο παράθυρο.
Άδειος απ' αστέρια, μαύρος ο ουρανός, η σελήνη πουθενά ν' αναφερθώ,
η ώρα όνομα δεν έχει μήτε αριθμό, ούτε καν μία ρανίδα φωτός.
Την είσοδο επιτρέπω στον αέρα. Η ξαφνική του κήπου μυρωδιά,
τάφος είναι ανοιχτός. Τι μου απομένει για ν' αντέξω,
δίχως προσευχές και ξόρκια,
μια ώρα σαν κι αυτή, ατέρμονη, ανάλγητη, ανώνυμη, το θάνατο
του έρωτα; Οι άλλες οι ώρες μονάχα -
εκείνες που διάσημες ο αέρας κατέστησε όπου κι αν στάθηκες,
το ξενοδοχείο πολυτελείας, σαν γίναμε παρανάλωμα
της νυχτερινής του φωτοχυσίας,
η ώρα που χρειάστηκες βέρα από στάχυ να φτιάξεις και ταίρι σου
να με ονομάσεις. Το όνομά σου προφέρω και πάλι. Και γίνεται
κλειδί, που κάθε σκοτάδι ξεκλειδώνει, ώστε κι ο χάρος να αιωρείται
κρεμασμένος από τη διάπλατη της πύλης του αγχόνη.
Ακούω ένα πουλί να κελαηδά, την ώρα αυτή να διαπερνά,
σαν πρώτο φως που ξεχωρίζει σ' αυτών των Χριστουγέννων την αυγή,
και μου δωρίζει, της μνήμης την αναλαμπή.
μετάφραση: Θάλεια Μελή - Χωλλ
από την ποιητική συλλογή «Κάρολ Ανν Ντάφυ - Σαγήνη», Εκδ. Ηριδανός
OVER
' That's the wise thrush; he sings each song twice over,
Lest you should think he never could recapture
The first fine careless rapture!'
ROBERT BROWING
I wake to a dark hour out of time, go to the window.
No stars in this black sky, no moon to speak of, no name
or number to the hour, no skelf of light. I let in air.
The garden's sudden scent's an open grave.
What do I have
to help me, without spell or prayer,
endure this hour, endless, heartless, anonymoys,
the death of love? Only the other hours -
the air made famous where you stood,
the grand hotel, flushing with light, which blazed us
on the night,
the hour it took for you
to make a ring of grass and marry me. I say your name
again. It is a key, unlocking all the dark,
so death swings open on its hinge.
I hear a bird begin its song,
piercing the hour, to bring first light this Christmas dawn,
a gift, the blush of memory.
Carol Ann Duffy
Σχόλια