στο τελευταίο βαγόνι: Άλφρεντ Τέννυσον

Από τα ειδύλλια του Βασιλιά:
(Τύχη, Γύρνα)

Γύρισε, Τύχη, γύρνα την ρόδα σου, να κατεβάσεις τον περήφανο·
Γύρνα τον άγριο τροχό σου μέσα από τη λιακάδα, τη μπόρα και το σύννεφο·
Την ρόδα σου κι εσένα δεν αγαπούμε εμείς μήτε μισούμε.
Γύρισε, Τύχη, γύρνα την ρόδα σου με χαμόγελο ή συνοφρύωμα·
Με αυτόν τον άγριο τροχό εμείς πηγαίνουμε όχι σε τάφρο ούτε σε ύψωμα·
Ο θησαυρός μας είναι μικρός, μα οι καρδιές μας αγρυπνούνε.
Χαμογέλα και εμείς χαμογελάμε, οι κύριοι των τόπων των πολλών·
Συνοφρυώσου και εμείς χαμογελάμε, οι κύριοι των δικών μας των χεριών·
Γιατί ο άνθρωπος είναι άνθρωπος και κυρίαρχος όσων θα του συμβούνε.

Γύρνα, γύρνα τη ρόδα σου πάνω απ' το πλήθος που κοιτάζει·
Η ρόδα σου κι εσύ είστε σκιές εκεί που συννεφιάζει·
Την ρόδα σου και εσένα δεν αγαπούμε εμείς μήτε και σας μισούμε.


 
Idylls of the King: The Marriage of Geraint (Fortune, Turn)

Turn, Fortune, turn thy wheel, and lower the proud;
Turn thy wild wheel thro' sunshine, storm, and cloud;
Thy wheel and thee we neither love nor hate.
Turn, Fortune, turn thy wheel with smile or frown;
With that wild wheel we go not up or down;
Our hoard is little, but our hearts are great.
Smile and we smile, the lords of many lands;
Frown and we smile, the lords of our own hands;
For man is man and master of his fate.

Turn, turn thy wheel above the staring crowd;
Thy wheel and thou are shadows in the cloud;
Thy wheel and thee we neither love nor hate.

                                                                                                    απόδοση: Μαρία Θεοφιλάκου





Άλφρεντ Τέννυσον
( 1809-1892 )

Σχόλια